به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، استراتژی های موجود برای رسیدن به این اهداف از روش هایی استفاده می کند که به دلیل بحث های ایمنی مربوطه، پروتکل های چند مرحله ای، پر هزینه بودن و پیچیدگی برای کاربردهای بالینی مناسب نیستند. نانوذره های مغناطیسی چند عملکردی(MNPs) مُد دو گانه ای را از انتقال ژن و ظرفیت کنتراست تصویر ارائه می دهد که می تواند ابزاری ارزشمند در این زمینه باشد. برخلاف مزایای کلیدی این نانوذره ها، در حال حاضر وجود نداشتن ذره های عصب سازگار و چند عملکردی برای استفاده در پیوندها و کاربردهای عصبی شدیدا به چشم می آید. در این مطالعه، محققین دانشگاه Keele‌ و لیورپول از نانوذره های مغناطیسی چند عملکردی استفاده کردند که سطح آن ها با مواد مختلفی مانند پلی اتیلین امین/ اسید آلژنیک و پلی اتیلین امین/کیتوسان مدیفه شده بودند و از آن ها برای مهندسی ژنتیک سلول های بنیادی عصبی استفاده کردند. نتایج نشان داد که انتقال ژن زمانی که از تکنولوژی magnetofection استفاده شد، با استفاده از هر دو فرمول به صورت کاملا ایمن انجام پذیرفت. بعد از ترانسفکشن، ذره های درون سلولی می توانند با استفاده از روش های آنالیز بافتی مورد ردیابی قرار گیرند.

پایان مطلب/